یک سازمان نیاز دارد دیدگاه‌ها و استعدادهای متفاوتی را درون خود داشته باشد تا پیشرفت کند. نسل‌های مختلف، گرایش، رفتار، دیدگاه و عادت‌های متفاوتی دارند، اما مسئله‌ای که اهمیت دارد این است که بتوان این تفاوت نسل‌ها را به خوبی مدیریت کرد و از آنها بهره برد.

بطور کلی محیط کار چهار نسل(ایکس، وای، زد و بیبی بومر) را در خود جای داده است. که در مقاله‌ای جداگانه به آن پرداخته‌ایم. نیروی کار جوان و تازه کار، نیروی میانسال که در سمت‌های مدیریتی هستند، نسل سالخورده که در سطوح ارشد سازمان مشغول به کاراند و نسلی که درحال بازنشستگی‌اند و یا حتی بعد از بازنشستگی هم مشغول به کار هستند. این طیف وسیع از تفاوت نسل، باعث میشود که استعدادهای مختلفی کنار هم کار کنند. اما از طرفی هم میتواند باعث ایجاد اختلاف بین کارکنان و مدیران شود.

مدیران سازمان‌ها اعتراف می‌کنند که مدیریت نسل جدید در سازمان، سخت است. این فقط گفته مدیران نیست. چون الان اکثر پدر و مادرها، اساتید و معلم‌ها و تمام افرادی که با این نسل جدید در ارتباط هستند، معتقدند که مدیریت این نسل دشوار است. چون نسل‌های قدیم افرادی حرف گوش کن بودند و کاری را که از آنها می‌خواستید، انجام میدادند. اگر به آنها میگفتید درس بخوانند، کتابشان را برمی‌داشتند و درس می‌خواندند. اگر درس نمی‌خواندند آنها را تنبیه می‌کردند. به همین خاطر است که نسل قدیم با حسرت به روزهای قبل نگاه می‌کنند و معتقدند که نسل جدید به سرازیری افتاده و اوضاع خوشی ندارد.

• شما با این نظر و دیدگاه تا چه حد موافق هستید؟
• بنظر شما حضور این نسل‌های مختلف کنار هم چه نتیجه‌ای دارد؟
• چگونه میتوان این تفاوت‌ها را به خوبی مدیریت کرد؟

باید حواستان باشد که موقع جذب و استخدام کارکنان، تعدیل، نگهداری، آموزش و… به این موضوع توجه کنید که با نسل‌های متفاوت در گروه‌های سنی مختلف روبرو هستید. اگر به این موضوع بی اهمیت باشید، سازمان در آینده دچار بحران می‌شود.

یک نکته که شاید شنیدن آن برای کارکنان نسل X چندان خوشایند نباشد، این است که باید از نیروی جوان و جدید، بخاطر تحولاتی که در سازمان‌ها ایجاد کرده‌اند ممنون باشند. این نسل جوان، حتی توانایی این را دارد که نسل X را راهنمایی کند.

شما در این دوره با نیروی کاری روبرو هستید که ترکیبی از نسل‌های مختلف است. مدیریت افراد با ویژگی‌ها و دیدگاه‌های متفاوت، قطعا توانایی مدیریتی بالایی می‌خواهد. بیایید چند روش را با هم بررسی کنیم تا به یک نتیجه و روش مناسب برای مدیریت نسل‌های بیبی‌بومر،x،y،z برسیم.

چطور شکاف نسلی بین کارکنان را مدیریت کنیم؟

سعی کنید با کارکنان صحبت کنید:

افراد دوست دارند به ارزش‌های سازمان نزدیک شوند. اما خیال میکنند فایده‌ای ندارد و حرفی درباره آن نمی‌زنند. شما با آنها درباره افکارشان گفتگو کنید و به تفاوت‌های آنها توجه کنید. این تفاوت‌ها میتوانند باعث ایجاد خلاقیت شوند.

در سطوح مختلف، افراد لایقی را برای اینکه نسل‌های دیگر را راهنمایی کنند انتخاب کنید:

مثلا یک نفر که از نسل  Y است، میتواند در زمینه تکنولوژی به نسل‌های قبلی کمک کند. در مقابل افراد بزرگتر هم میتوانند تجربه خودشان را در اختیار جوان‌ترها بگذارند. پس از همین حالا به دنبال این افراد شایسته و راهنماها باشید.

به کارکنان انگیزه بدهید و اهدافتان را به آنها بگویید:

وقتی هرکدام از کارکنان وظیفه خودش را در گروه بشناسد و بداند کارهایش در قالب کار گروهی ارزیابی می‌شود، سعی میکند رابطه بهتری با اعضای گروه داشته باشد.

لازم است که یک مدیر منعطف باشید:

چون نمیتوان با افراد مختلف، به روش یکسان رفتار کرد. پس باید شیوه‌های ارتباطی متفاوتی به وجود بیاورید. سخت است اما لازم است. باید توجه کنید که کارکنان نسل قدیم طبق عادت، میخواهند که از صبح زود تا بعد از ظهر کار کنند. اما نسل جدید در تعیین ساعات کاری خود، منعطف هستند. شما بعنوان یک مدیر باید به خروجی و نتیجه کار اهمیت بیشتری بدهید تا روند کاری.

شناخت نسل‌ها و تفاوت‌هایشان:

درباره نسل‌ها و خصوصیات آنها کنجکاو باشید و یاد بگیرید، تا بتوانید علت ایجاد اختلاف را پیدا کنید. به کارکنان اجازه دهید به همان شیوه‌ای که بیشترین بازدهی را دارند کار کنند. آنها را درک کنید و صدای‌شان را بشنوید. چون در این صورت است که آنها هم شما را درک میکنند.

دوری از باورهای غلط:

درباره هر نسل، باورهای غلطی وجود دارد که با این باورها آنها را قضاوت میکند. شما بعنوان یک مدیر، بجای اینکه براساس باورهای عامیانه، رفتار هر نسل را قضاوت کنید، سعی کنید وقتی مشکلی پیش می‌آید، با کارکنان صحبت کنید تا ریشه مشکل را بیابید و آن را حل کنید.

پذیرفتن تفاوت‌های افراد:

شما باید بعنوان یک رهبر یا مدیر، به تفاوت‌ها احترام بگذارید و به این موضوع باور داشته باشید که ” ما از دیگران بهتر یا بدتر نیستیم، بلکه فقط متفاوت هستیم.” پس باید صبور باشید حتی اگر نتوانید این تفاوت‌ها را درک کنید.

بدانید که همه اختلاف‌ها ناشی از تفاوت نسل نیست:

باید بتوانید اختلافی که به دلیل تفاوت‌های فردی و شخصیتی بین کارمندان ایجاد می‌شود را از اختلاف‌هایی که بدلیل تفاوت نسل‌ها بوجود می‌آید تشخیص دهید. وقتی دو کارمند بخاطر اختلافات فردی، با هم به مشکل میخورند، شما باید کارکنان را دور هم جمع کنید و اجازه بدهید به همدیگر بازخورد بدهند و اختلافات را با کمک شما حل کنند.

اهمیت نحوه برقراری ارتباط:

بهتر است با هر نسل، به روش خاص خودش ارتباط برقرار کنید. نسل‌های قدیمی، ارتباط رو در رو را ترجیح میدهند اما نسل‌های جدیدتر با ارتباط از طریق پیام و اپلیکیشن‌ها راحت‌تر هستند.

یاد گرفتن از همدیگر:

این مسئله واضح است که میتوان از هر نسلی، درس‌های زیادی یاد گرفت و این واقعا برای کارمندان مفید است. اینکه یک کارمند مسن، بخواهد مسائلی را از نسل جوان یاد بگیرد، چیزی از ارزش‌های او کم نمیکند. پس سعی کنید کارکنان را ترغیب کنید تا از همدیگر یاد بگیرند.

تعامل کارکنان:

برنامه‌ای بچینید که کارکنان جوان و مسن در کنار هم کار کنند و با هم گفتگو کنند. مثلا بیبی‌بومرها می‌توانند تجربیات خودشان را به جوان‌ترها منتقل کنند و از طرفی هم نسل جوان میتواند در زمینه تکنولوژی به نسل قدیم کمک کند.

فرایند استخدام ” رسالت محور” :

زمانی که افراد را استخدام می‌کنید، باید رسالت سازمان برای آنها روشن و مشخص باشد. اگر کارکنان مشتاق و متعهد باشند که هدف و رسالت سازمان را عملی کنند، صرف نظر از اینکه متعلق به کدام نسل هستند، برای آن هدف تلاش می‌کنند و با تفاوت‌ها راحت‌تر کنار می‌آیند.

ایجاد انعطاف در سیستم حقوق و مزایا و مرخصی:

باید در ایجاد سیستم حقوق و مزایا و مرخصی، رویکردی داشته باشید تا بتوانید نیازهای تمام نسل‌ها را تامین کنید. مثلا نسل‌های جدید ساعت کاری منعطف و نسل‌های قدیم، مرخصی بیشتر را ترجیح می‌دهند.

تمرکز بر شباهت‌ها و ارزش‌های محوری:

درست است که تفاوت نسل باعث تنش در سازمان می‌شود، اما از طرفی هم میتوان با مدیریت صحیح، این تنش‌ها را به مشارکت و نوآوری تبدیل کرد. یک سازمان هم به خرد و تجربه نسل قدیم و هم به انرژی و دانش نسل جدید نیاز دارد تا بتواند به خوبی پیشرفت کند. پس این وظیفه مدیر است که به کارکنان کمک کند تا تفاوت‌ها را درک کنند و بدانند که این توانایی‌ها مختلف، برای سازمان فایده دارد.

در پایان به این سوال پاسخ بدهید که از نظر شما، این تفاوت نسل یک چالش است یا فرصت؟

از نظر ما هرچقدر پیش بروید و با نسل جدید برخورد داشته باشید، متوجه می‌شوید که این تفاوت نسل یک فرصت است. پیرس معتقد است که سازمان‌هایی که دارای تفاوت نسل هستند، مزایای فوق‌العاده‌ای دارند. این تصمیم مدیران است که بخواهند از این مزایا و فرصت برخوردار شوند یا خیر!

حتی اگر سازمان‌ها کارکنانی از یک نسل و با یک تفکر داشته باشند، باز هم ایجاد روابط سازنده کار ساده‌ای نیست. پس این وظیفه و هنر شما است که کارکنان 20 تا 50 ساله خودتان را که مانند قطب‌های همنام آهنربا یکدیگر را دفع میکنند، به خوبی رهبری کنید، به تعامل دعوت کنید و مهمتر از همه اینکه، آنها را درک کنید تا به شکل سازنده‌ای در کنار هم کار کنید.

شما چه راهکارهایی برای مدیریت نسل‌های مختلف دارید؟ نوآفرین در قسمت کامنت‌ها منتظر نظرات و تجربیات شما است 🙂